ئەفسانەی ئەژیدەهاکە یان داستانی زوحاک

الملخص

اسطورە بە مثابەی اثری اندیشەگرا و فلسفی و زبانی، بیانگر جهانبینی و اعتقادات آدمی در اعصار متمادی بودە است و همگام با پیشرفت فکری و فلسفی و کاربرد زبان روبە توسعە بودە و خود را با تفکر عصر هماهنگ کردەاست. اساطیر در عرصەء ادبیات سرچشمەای بکر برای انواع مختلف ادبی است و بەهمین سبب در مسیر گسترش و گذر زمان جدا از اینکە در درون خود دچار تحول و دگرگونی می‌شود، أنواع ادبی دیگر نیز از آن پدیدار می‌گردند. حماسەء کاوەء آهنگر و ضحاک، یکی از کهنترین حماسەهای ملی در عرصەء ادبیات کهن کوردی می‌باشد کە از لایەهای درونی اسطورەی اژیدهاکەی اوستایی سر برآوردە است و سرآخر بە مرحلەای تاریخی از تمدن کوردی مرتبط دانستە شدە است کە آنهم سقوط دولت مادها می‌باشد. این پژوهش سعی برآن دارد بر مبنای شیوەی تحلیلی اساطیر و تفسیر مدارک یافت شدەی تاریخی و متون باستانی، بە بررسی ابعاد تغیر و تحول این اسطورە در بوجود آمدن نوع حماسە و ارتباط آن با سقوط دولت ماد و کاوەی آهنگر بپردازد.